Weer thuis

Dinsdag 25-10 was het dan eindelijk zover. De dag dat ik weer terug naar Nederland ging komen. Het was een dubbel gevoel. Eigenlijk wilde ik nog niet weg. Aangezien je in Turkije ook een leven hebt opgebouwd en toch ook weer nieuwe vrienden gemaakt en wil je nog geen afscheid nemen.
Natuurlijk is het ook een erg fijn idee dat je ook weer terug kunt naar je eigen omgeving met je vrienden en familie.
's Ochtends had ik als eerst nog een transfer die ik moest gaan doen. Ik had een vertrekkende bus met dezelfde gasten die bij mij in het vliegtuig zouden gaan zitten. Aangekomen op het vliegveld hoefde ik eigenlijk niks te doen. Mijn collega Sercan van het agentschap zou het wel voor mij regelen. Ik hoefde me alleen maar met de gasten bezig te houden! Mijn koffers waren als een van de eerste ingecheckt en had mijn collega een mooie plaats in het vliegtuig geregeld. Later kwam Tjitske met haar bus en heb ik afscheid genomen van haar. Natuurlijk heb ik van mijn collega vn het agentschap waar ik goed bevriend me was ook nog gedag gezegd!
Het was moeilijk om naar zo'n lange tijd weer weg te gaan. Het is dan toch je tweede huis geworden.

De vlucht duurde ongeveer 3.5 uur en om 15.40 was ik weer aangekomen in Nederland! Na zes maanden stage te hebben gelopen in Turkije heb ik mijn voeten weer op Nederlandse grond gezet. Het eerste wat ik zag toen ik het vliegtuig uitliep waren mijn ouders, opa en oma, vrienden en twee collega's. Het was ook weer fijn om ze al te zien toen ik uitstapte. Toen ik echt de deuren van de aankomsthal doorliep zag daar iedereen weer staan. Ik was weer zo blij om iedereen weer te zien. En dat ze ook allemaal gekomen zijn om mij op te komen halen van de luchthaven was ook echt een verrassing.
Hebben nog wat op de luchthaven gedronken en zijn we weer vertrokken naar huis. Toen ben ik ook meteen achter gekomen dat de wegen in NL een stuk drukker zijn dan in Turkije. Stonden namelijk al meteen weer in de file. Thuis aangekomen kregen we al meteen lekker eten. Wortelstamp met spek en haché met appelmoes! Wat heb ik daar na lange tijd toch weer van genoten en gemist.

En of de dag eigenlijk al niet lang genoeg was hebben mijn ouders ook nog een suprise party geregeld met vrienden en familie. Zij waren allemaal nog even langsgekomen om mij weer welkom thuis te wensen. Het was dan ook wel weer erg leuk om iedereen te zien. Maar het overwelmde me wel een beetje.
Toch was het een erg leuke avond en lag ik rond 12.00 weer in mijn eigen bed.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van al mijn verslagen. Ik heb in ieder geval een super tijd gehad en heb met veel plezier alle verslagen voor jullie geschreven!

voor de laatste keer op zijn turks!
Güle Güle!